Door Wereld Water Dag voelde ik mij geroepen om een artikel te schrijven over ’L’EAU qui nous RELIE’: een boek over ons water, dat is gemaakt door 2 mannen.
Ik stel dit voorop, omdat ik dacht dat mijn kijk op water, gekenmerkt door woorden en uitspraken als: 'Ons water', 'Wij zijn water', 'Water verbindt', 'Water is liefde', een vrouwelijke manier van kijken, denken en schrijven impliceert.
Maar dat hoeft dus helemaal niet waar te zijn! Ook mannen kunnen op een verbindende manier kijken. En: kunnen ondanks hun professionele achtergrond genegen zijn om verschillende kennisgebieden en disciplines te overstijgen en integreren. Heel welkom, vind ik zelf.
Deze genegenheid blijkt uit het werk van cineast Rodolphe Forget en professor in de chemie Marc Henry. Zij hebben samengewerkt aan deze toegankelijke voorloper van het veel moeilijker te volgen boek 'L'Eau et la Physique Quantique', door Marc Henry alleen. In L’EAU qui nous RELIE gaat diepgaand wetenschappelijk onderzoek hand in hand met subjectieve, metafysische beschouwingen over ons wonderlijke water; het natuurelement waar alle leven op drijft en gedijt.
Monsieur Marc heeft in 2018 ook een fascinerende lezing gegeven over zijn research, op uitnodiging van Stichting Water Drager van Leven, in het gebouw van Waternet in Amsterdam, waar ik getuige van was en met rode oortjes zat te genieten omdat hij in staat is ons wereldbeeld legitiem op z'n kop te zetten. Voor zover een wetenschapper dit zelf aandurft.. En hij durft.
Omdat het Franstalige 'L’EAU qui nous RELIE' nog niet vertaald is, neem ik deze Wereld Water Dag 22 maart 2019 als aanleiding om te zorgen dat Nederlandstaligen hier toch notie van kunnen nemen. Waarom? Ten eerste omdat het gedachtegoed dat zij uitwerken helemaal op de lijn ligt van mijn eigen werk, beschreven in De Schoonheid van Water ~ goud van de toekomst. Ik ervaar de inzichten van deze heren als bevestigend en versterkend.
mens- en wereldbeeld
Dat vind ik fijn omdat is gebleken dat veel mensen (met name professionals in de watersector en boekhandelaren) mijn boek parkeren als Spiritueel en daarom geschikt voor (slechts) een selecte doelgroep. Spiritueel is ook wel een verzamelnaam voor Vaag, Ongrijpbaar, Moeilijk, Onpraktisch, e.d. You catch my drift... Maar, voor ‘de spirituelen’ onder ons is Het Boek daarentegen niet spiritueel genoeg. Het gaat namelijk ook uitgebreid in op water in gezondheid en geneeskunde, in voedsel (agricultuur, culinair eten en drinken) en op watervervuiling, milieuproblematiek, de energietransitie, natuurkunde, economie, politiek, sport, wellness, literatuur, kunst... Helaas betekent dit voor boekhandels en zelfs bibliotheken ook dat Het Boek niet in een categorie wil passen en daar kunnen zij niet mee werken.
Daarom wordt ik blij van de h-erkenning die ik nu ervaar. Wat blijkt namelijk wanneer je 'L’Eau Qui Nous Relie' en 'De Schoonheid van Water ~ goud van de toekomst' naast elkaar legt? Er komen een aantal ‘gemene delers’ bovendrijven, die goed beschouwd iedereen gelijk geven! Water is namelijk actief in Al de genoemde levensdomeinen. Ik kan er zelfs nog een aantal door water verrijkte dimensies aan toe voegen: psychologie, religie, filosofie, kunst, planetaire ecologie, buitenaards leven, nieuw (ongeboren) leven, evolutie, informatica en natuurlijk quantumfysica.
Water is letterlijk alomtegenwoordig: zowel zichtbaar als onzichtbaar. Inmiddels is mij wel helder dat er nog altijd verschillende kampen zijn als het gaat om de beschouwing van water. Grote groepen zijn: de wetenschappelijk georiënteerde rationalisten, die bezig zijn met zogenaamd objectieve feiten, cijfers en doelstellingen. Tegenover de gevoelsmatige, holistisch geïnformeerde, subjectiviteit minnende mensen. In principe wordt hiermee duidelijk dat de perceptie van water niet los staat van een ieders mens- en wereldbeeld!
Bovendien beïnvloedt water dat mens- en wereldbeeld, zodra je het toelaat in je bewustzijn. Water is leidend in het hele leven tot in de dood. Laatst viel mij op de water alles wat niet leeft uit elkaar haalt. Maar wat vitaal is, leeft lustig door, zowel middenin, als door en ondanks water. Niet voor niets wordt door natuurvolken steeds benadrukt: 'water is leven'. En niet voor niets komen wateronderzoekers die echt diep gaan, weer boven met: 'water is liefde'. Ik noem even alleen Masaru Emoto en bovengenoemde auteurs, al heb ik nog 5 mensen in gedachten; omdat ik niet weet hoe de namen noemen door hen wordt gewaardeerd.
vraag op vraag
Is de vergelijking van water met liefde lastig te bevatten? Wat is de overeenkomst vraag je je misschien af? Wat is liefde nu eigenlijk anders dan verbindende levensenergie? Zou water daar niet de zichtbare vorm van kunnen zijn? Met watermoleculen die zichtbaar geordender en coherenter verschijnen wanneer zij geinformeerd worden door hoogfrequente trillingen? Want dat dat gebeurt is zichtbaar gemaakt met behulp van fotografie. Zie hiervoor het werk van Masaru Emoto.
Wanneer gaan we massaal beseffen dat wij voornamelijk water(dragers) zijn? En worden gedragen door liefde? Zullen we ooit werkelijk begrijpen wat water is en wat het impliceert? Voor wie het wil weten is het wel kenbaar: water verbindt alles en iedereen, water is energie, draagt levensenergie en informeert! Bovendien, water is geen ding, net zo min als liefde dat is. Beide communiceren instant en over grote afstand. Je kunt het niet hebben of vastpakken zonder kunstgreep. Je kunt het wel zijn en belichamen. Een blik op oneindig is gewenst! Kijk voorbij het woord of ga er in, alsof het een portal is, naar een wereld die zich vervolgens opent.
Waarom kom ik steeds weer uit op schrijven over water op deze manier?! Dat vraag ik mijzelf ook af :+) Blijkbaar wil mijn hele wezen dat hier meer aandacht voor komt. Ook al gaat dat ten koste van commerciële populariteit. Bewustzijn van waar we het wezenlijk over hebben, omdat dit verschil maakt voor levenskwaliteit. Aandacht voor de werkelijke waarde van water en voor de (vorm)kracht van onze aandacht en voor de macht van onze perceptie.
basale overeenkomsten
Ik zie de vele voordelen van oog hebben voor deze basale levensprincipes. Daarom zal ik de overeenkomsten die ik zie met L’eau qui Nous Relie hier wil uitlichten. In beide boeken:
Worden ongebruikelijke relaties gelegd (en aangetoond) tussen verschillende domeinen in de wetenschappelijke wereld en het dagelijks leven
Wordt een blik van 360 graden rondom water aan de dag gelegd, waarbij vergezichten zowel het universum als de diepte in gaan.
Wordt afstand genomen van het beschouwen van water als slechts een chemische verbinding (H2O)
Wordt ingegaan op de metafysische relatie tussen water en de mens
Worden verbindingen aangegaan tussen (theoretische) wetenschap en (empirische) ervaringskennis
Wordt gebruik gemaakt van diverse vormen van communicatie: tekstueel, visueel, papier en digitaal
Wordt uitgebreid gezocht naar de essentie van ons water
Wordt uit alle macht getracht om aandacht te vestigen op de werkelijke waarde van water met de ambitie het vertekende beeld dat mensen van water hebben bij te stellen, te nuanceren en te verhelderen.
Monden de onderzoeksresultaten onontkoombaar uit in een quantumfysische benadering van de werkelijkheid.
energetische werkelijkheid
Het bijzondere van de quantumfysische werkelijkheidsbeschouwing en beleving is dat dit wetenschappelijk erkend wordt als De werkelijkheid: het leven is quantumfysisch opgebouwd. Hetgeen impliceert dat de gemanifesteerde ‘realiteit’ eigenlijk (uiteindelijk en oorspronkelijk) niet puur materieel is. Dit is de evolutie van natuurkunde en helaas is deze benadering van onze kijken op het leven nog altijd niet standaard in onze basiseducatie. Daarom is het nog steeds eerder regel dan uitzondering dat mensen glazig gaan kijken wanneer je begint te praten over een energetische werkelijkheid.
Wat te doen? Blijven denken dat je om wezenlijke natuurkunde heen kunt leven? Mensen laten in de waan van de vooroordelen, zodat zij kunnen blijven denken dat water vooral nat is, vaak gevaarlijk, soms nuttig en primair nodig voor de dorst?
voordelen bevatten
Kortom, ook in het werk van bovengenoemde waterliefhebbers kijk je je ogen uit. En vergis je niet, de informatie die zij ontsluiten is 'life changing', revolutionair, controversieel, paradigma verschuivend en wat die meer zij. Denk je nu: oh ja? Dan zeg ik: Ja.. en wil je weten waar ik dat op baseer? Wanneer je het onderzoek van professor Marc Henry probeert te volgen kom je terecht in werkelijkheid waar alles oplost in het niets. Zelfs water ‘bestaat niet’ meer (zoals wij het denken te kennen).
Het is maar net waar je kijkt, hoe je kijkt en hoe lang je kijkt.
Waar wil ik heen? Naar de voordelen van begrijpen van wat water nu eigenlijk is, waarom water werkt voor ons en hoe het werkt voor ons. Waarbij voorop gesteld: zonder water louter als functioneel ‘asset’ te behandelen. Onze betrokken zorg voor water, dat voor ons zorgt, is van levensbelang voor levenskwaliteit. Omdat ik best praktisch ben ingesteld en dol ben op weten wat werkt, omdat het werkt en zeker wanneer het als vanzelf werkt, heb ik oog voor parallellen en verbindingen, als ook voor essenties en wetmatigheden. Die leiden namelijk allemaal naar ‘shortcuts’ en efficiënte wegen om iets te bereiken zonder al te veel tijd- en energieverlies.
Bottomline: om water te bevatten dien je de kunst te verstaan om grensoverstijgend kijken en denken toe te laten. Laat je inspireren door deze heren of door mijn persoon, als bruggenbouwers tussen de gefragmenteerde levenskennis gebieden. Aandacht voor water vormt een regelrechte uitnodiging om de paradoxaliteit van alles te omarmen. Wat ook kan helpen bij het scherpstellen van je waarneming is je het leven voorstellen zonder water. En zonder de schoonheid die teweeg wordt gebracht door aandacht, zorg en liefde. En vice versa: het leven zonder schoonheid en het water (in ons lijf) zonder liefde...
Water verbindt en helpt dualiteit te integreren. Laat je leiden door het water als een ultieme leermeester. De transparantie van water is een venster waardoor het leven kan worden bezien. Met zicht op het onzichtbare leven vol levensenergie.
